گوش کردن به موسیقی، هورمون های احساس خوب را در بدن و مغز ترشح می کند، و بدن تمایل بیشتری به ادامه ورزش و تحمل شرایط سخت دارد. شاید اینطور تصور شود که موسیقی ممکن است باعث حواس پرتی فرد شود، و شخص نتواند حرکات ورزشی را به درستی انجام دهد و در بلند مدت آسیب ببینید. اما به نظر می رسد گوش کردن به یک موزیک مثبت و پرانرژی بیشتر بر روی افزایش کارایی و کاهش استرس تاثیر می گذارد تا میزان حواس پرتی. ریتم موسیقی باعث تحریک مغز می شود، در نتیجه با تمریناتی مانند راه رفتن، یا بلندکردن وزنه هماهنگ شده و باعث می شود با انرژی بیشتری این اعمال را انجام دهید. هر چقدر این آهنگ ها ضرب و شتم بیشتری داشته باشند مغز هیجان زده تر می شود و حرکت های هماهنگی را در بدن ایجاد می کند.
● چگونه موسیقی به اعمال ورزشی کمک می‌کند؟
با بررسی این حوزه و بر اساس مطالعات تحلیلی انجام‌گرفته در دانشکده، آشکار می‌گردد که موسیقی ممکن است به چهار طریق به انجام ورزش و تمرینات ورزشی کمک نماید.
▪ اول، در طول تمرینات منظم مانند دویدن، موسیقی می‌تواند توجه ورزشکار را محدود و درنتیجه توجه شخص را نسبت به احساس خستگی منحرف کند. این تکنیکی است که بسیاری از دوندگان ماراتن و ورزشکاران ورزشهای سه‌گانه به آن به‌عنوان مسئله‌ای مهم و مجزا می‌نگرند.
▪ سوم، موسیقی می‌تواند به دلیل وجود تشابهاتی بین ریتم و حرکات بدن انسان مفید واقع گردد. بنابراین تطابق موسیقی با ورزش، همواره افزایش راندمان شرکت‌کنندگان در تمرینات ورزشی را نمایان ساخته است.
▪ چهارم، در ارتباط با نکته قبلی، خصوصیات ریتمی موسیقی از الگوهای مهارتهای فیزیکی تقلید می‌نماید، بنابراین موسیقی قادر است اکتساب مهارتهای حرکتی را افزایش داده و محیط آموزشی بهتری را ایجاد نماید.
● انتخاب موسیقی صحیح:
تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که چهار عامل مهم و تأثیرگذار در خصوصیات برانگیزنده موسیقی وجود دارد. ▪ اول، به این علت که مردم به عکس‌العمل نشان دادن نسبت به محرکهای ریتمیک، تمایل نهفته‌ای دارند. در حقیقت پاسخ ریتمیک به موسیقی، نهفته‌ترین عامل است.
▪ دوم، جنبه‌های هارمونیک و ملودیک موسیقی، اجرای شنونده را شکل می‌دهد و بر حالات روحی وی تأثیر می‌گذارد.
▪ سوم، مشخصه فرهنگی‌ِ موسیقی از طریق پرورش فرهنگی ـ اجتماعی و موسیقی‌ای که شخص قبلاً در معرض آن بوده، بر پاسخ شنونده تأثیرگذار خواهد بود.
▪ چهارم، عامل ارتباط که مربوط می‌شود به ارتباطات موسیقایی مفرط که توسط موسیقی برانگیخته شده‌اند؛ به این معنی که صدا می‌تواند باعث ایجاد اصوات دیگری شود که فعالیتهای فیزیکی را خلق می‌کند. پاسخ ریتمیک و فاکتورهای موسیقایی در درو‌ن طبیعت موسیقی وجود دارد، حال آنکه تأثیرات فرهنگی و عوامل ارتباطی نسبت به موسیقی، عوامل خارجی محسوب می‌گردند.
● نتیجه:
موسیقی اغلب منبعی بکر برای انگیزش و الهام گرفتن در ورزش و تمرینات ورزشکاران محسوب می‌شود. یکی از مهم‌ترین نکات که باید به یاد داشته باشیم این است که سلیقه موسیقایی در واقع امری بسیار شخصی است و به همین دلیل از توصیه برای انتخاب نوع موسیقی پرهیز شده است زیرا این مسئله کاملاً بستگی به تصمیم شخص دارد. به هر حال اکنون شما باید نسبت به عواملی که گوش فرا دادن به موسیقی در امر ورزش را ارزشمندتر می‌کند، هوشیارتر باشید.
The sport Journal
Published by the united states sports Academy
Dr. C. Karageorghis, ph. D
Accredited sport and Exercise psychologist
Brunel University, UK
